Tandartsenpraktijk Grootebroek

Gezond tandvlees

Gezond tandvlees heeft een roze kleur en ligt stevig om de tanden en kiezen. De wortel van een tand of kies zit met sterke vezels vast in het kaakbot. Het tandvlees zit goed vast aan het kaakbot en de tanden en kiezen.

Tandvlees, kaakbot en vezels vormen samen het steunweefsel van de tanden en kiezen. Dit steunweefsel wordt het parodontium genoemd. De smalle spleet tussen tandvlees en tanden en kiezen heet de pocket. Bij gezond tandvlees is de pocket ondiep (hooguit 3mm).  Gezond tandvlees bloedt niet bij het poetsen, flossen (of schoonmaken met tandenstokers/ragers) of bij het eten.  

Hoe houdt u uw tandvlees gezond?

Je kunt je tandvlees gezond houden door je tanden, kiezen (of implantaten) perfect schoon te houden. In de mond zitten namelijk ontelbare hoeveelheden (en verschillende soorten!) bacteriën. Deze hechten zich vast aan tanden en kiezen. Zou je deze bacteriën niet weghalen, dan vormen ze samen een laag. Die laag noemen we tandplaque: een zachte, kleverige laag met een witte of gele kleur. Na verloop van tijd verkalkt de tandplaque en wordt dan tandsteen genoemd.  Als je tanden, kiezen of elementen bedekt zijn met tandplaque zijn ze niet meer mooi glad, maar hebben ze een ruw oppervlak. Dit is lastig om goed te verwijderen. Het tandvlees reageert op de tandplaque door te gaan ontsteken.   Met een goede mondhygiëne voorkom je dat tandplaque (lees: de bacteriën) de kans krijgt om het tandvlees te laten ontsteken, waardoor schade kan ontstaan. Handig, want zo weet je precies hoe je je tandvlees gezond kunt houden!

Gingivitis

In de mond zitten ontelbare hoeveelheden bacteriën. Die bacteriën, het gaat om vele verschillende soorten, hechten zich vast aan de tanden en kiezen. De laag bacteriën op de tanden en kiezen heet tandplaque. Wanneer tandplaque niet goed wordt verwijderd, wordt het hard en noemen we het tandsteen. De bacteriën in de tandplaque en tandsteen veroorzaken de tandvleesontsteking.

Behandeling gingivitis:

Gingivitis is een ontsteking van het tandvlees. Na een goede mondhygiëne-instructie en aansluitende gebitsreiniging zien we over het algemeen dat het tandvlees binnen 1a2 weken weer gezond is. Mits de mondhygiëne  thuis natuurlijk goed wordt uitgevoerd.

Parodontitis

Door tandplaque kan een ontsteking ontstaan aan de rand van het tandvlees. We spreken dan van gingivitis. Als de ontsteking zich verder uitbreidt naar het kaakbot spreken we van parodontitis.

Bij parodontitis laat het tandvlees zich los van de tanden en kiezen. De pocket, de smalle ruimte tussen het tandvlees en de tanden en kiezen, wordt steeds dieper. In deze smalle ruimte vormt zich opnieuw een laagje tandplaque en vaak ook tandsteen. Zo gaat de ontsteking steeds verder de diepte in en bereikt uiteindelijk het kaakbot. Het kaakbot, waar de tanden en kiezen in vastzitten, wordt daardoor afgebroken. Door parodontitis kan er uiteindelijk zoveel kaakbot worden afgebroken dat de tanden en kiezen los gaan staan en uiteindelijk uitvallen.

Oorzaken ontstaan parodontitis:

• Bacteriën: Parodontitis wordt veroorzaakt door bacteriën die in plaque en tandsteen zitten. Toch krijgt niet iedereen met een matige mondhygiëne parodontitis. Er zijn namelijk vele zogenaamde omgevingsfactoren die hierin een rol spelen.
• Genetische invloed , in de eerste plaats is het afweermechanisme tegen deze bacteriën per persoon verschillend. Onderzoek heeft uitgewezen dat deze genetisch is bepaald. Daarom zijn er vaak binnen een gezin meerdere personen die aan parodontitis lijden.
• Roken, mensen die roken hebben een sterk verhoogde kans op het krijgen van parodontitis, afhankelijk van de hoeveelheid die zij roken. Doordat roken een bloedvatvernauwing geeft, worden de kenmerken van parodontitis (rood, gezwollen tandvlees dat bloed bij aanraking) gemaskeerd. Op die manier wordt de patiënt gemakkelijk op het verkeerde been gezet. De prognose van de behandeling van parodontitis is bij mensen die blijven roken duidelijk minder goed dan bij mensen die niet roken of stoppen met roken.
• Stress, negatieve, emotionele en psychische stress geeft een sterk verhoogde kans op parodontitis. Deze stress vermindert het specifieke afweermechanisme tegen de bacteriën.
• Onderliggende systeemziekte , mensen met een zgn. onderliggende systeemziekte zoals oa. suikerziekte hebben een twee tot drie maal hogere kans op parodontitis.
• Hormonale invloed , tijdens zwangerschap en de overgang vinden er verandering in de hormoonhuishouding plaats waardoor vrouwen vaak extra gevoelig zijn voor parodontitis.
• Medicijnen , van diverse medicijnen is bekend dat zij invloed hebben op het verloop en het ontstaan van parodontitis. Er vindt vaak “wildgroei” van tandvlees plaats bij gebruikers van diphantoïne (bij epilepsie) en cyclosporine (bij patiënten waar een transplantatie is uitgevoerd).

Kenmerken parodontitis

Bij parodontitis kan het tandvlees rood en gezwollen zijn. Ook kan het soms gaan bloeden bij het poetsen of eten. Door roken worden deze kenmerken vaak weer gemaskeerd. Het tandvlees kan op den duur gaan terugtrekken. Een vieze smaak of een slechte adem kunnen duiden op parodontitis. In een gevorderd stadium van afbraak van het kaakbot zullen de tanden en kiezen los gaan staan en kan er ruimte tussen de tanden komen. Parodontitis geeft overigens zelden pijnklachten. Daardoor kan parodontitis lang onopgemerkt blijven.

Pas in een vergevorderd stadium ontstaan er klachten. De tanden en kiezen gaan los staan omdat er onvoldoende kaakbot rond de wortels aanwezig is.

Wanneer met het kaakbot ook langzamerhand het tandvlees terug gaat trekken, liggen de worteloppervlakken gedeeltelijk bloot waardoor de tanden en kiezen erg gevoelig zijn voor temperatuurwisselingen en zoet en zuur.

In het eindstadium van parodontitis is er zoveel kaakbot verloren gegaan dat de tanden en kiezen vrijwel vanzelf uit de mond vallen.

Onderzoek naar parodontitis

Uw tandarts of mondhygiënist kan met zekerheid vaststellen of u parodontitis heeft. Hiertoe wordt een pocketsonde in de pocket geschoven. Dit is een smal meet instrument als een soort meetlatje. Hoe dieper het meetinstrument gaat hoe slechter het is. Omdat het tandvlees ontstoken is, zal er een bloeding optreden, maar bovendien zal bij parodontitis een verdiepte pocket worden gemeten. Een pocket bij gezond tandvlees is hooguit 3 mm diep.

Op röntgenfoto’s kan vervolgens worden vastgesteld of, en hoeveel, kaakbot is afgebroken rondom de wortels van de tanden en kiezen.

Bij ernstige parodontitis kan de tandarts een bacteriologisch onderzoek van tandplaque laten uitvoeren. Een bacteriologisch laboratorium stelt vervolgens vast welke soorten bacteriën in de tandplaque voorkomen. Aan de hand van de uitslag van dit onderzoek kan de tandarts beoordelen of eventueel antibiotica – als ondersteuning van de behandeling – nodig zijn.

Behandeling parodontitis.

Het eerste onderzoek:

De mondhygiënist zal tijdens het eerste onderzoek bij elke tand of kies op 6 plaatsen meten hoe diep de pocket is, op deze manier kan de mondhygiënist in combinatie met röntgenfoto’s de ernst van de parodontitis en de mate van  botafbraak vaststellen. Na het vaststellen van de ernst van de parodontitis wordt  per tand of kies een prognose gemaakt en wordt er een behandelplan opgesteld om de parodontitis te verhelpen.

Initiële  fase:

De plaque en tandsteen onder het tandvlees zal door de mondhygiënist verwijderd moeten worden. De mondhygiënist doet dit met speciale instrumenten die onder het tandvlees kunnen komen. Dit wordt initiële therapie genoemd.

Over het algemeen is dit zeer arbeidsintensief werk en 2 a 3 zittingen van een uur zijn eerder regel dan uitzondering. Tijdens deze zittingen wordt elke keer een mondhygiëne instructie gegeven zodat u goed weet hoe u uw mond optimaal schoon kunt houden. Pas als zoveel mogelijk tandplaque en tandsteen onder het tandvlees verwijderd is en u zelf in staat bent om uw gebit goed schoon te houden, dan is de eerste fase van de behandeling voltooid. Deze fase wordt de initiële fase genoemd.

Doordat de plaque en tandsteen onder het tandvlees door de mondhygiënist wordt weggehaald, verdwijnt de ontstekingsreactie mits een goede mondhygiëne gehanteerd wordt. Het tandvlees komt weer strak tegen de tand aan te liggen. Het parodontium is weer gezond, de pocketsonde meet ondiepe(re) niet bloedende pockets.

Het steunweefsel dat verloren is gegaan zal zich helaas niet of nauwelijks  herstellen. Tijdens de genezing kan het tandvlees zich terug gaan trekken en de tandhalzen worden soms (tijdelijk) gevoelig door de behandeling. U moet elke dag de mondhygiëne goed uitvoeren om herinfectie van de pockets te voorkomen.

Controle mondhygiëne

6 weken na de initiële therapie komt u terug bij de mondhygiënist. Zij kijkt hoe het tandvlees en de omliggende weefsels zich herstellen en of u in staat bent om de tanden en kiezen goed te reinigen.

De mondhygiëne instructie wordt nog een keer herhaald en er worden waar nodig extra tips gegeven. Er zal ook gekeken worden of de pockets nog bloeden, wanneer een pocket bij aanraking nog bloed betekent dit dat er nog een ontsteking  in de pocket aanwezig is, deze zal dan met handinstrumenten nogmaals goed schoongemaakt worden tijdens deze behandeling.

Herbeoordeling

Het parodontium heeft tijd nodig om na de gebitsreiniging in de initiële fase te herstellen. Na 3 maanden worden alle gegevens net als bij het eerste onderzoek opnieuw gemeten en genoteerd op een parodontiumstatus. Deze fase wordt de herbeoordeling genoemd.

Na de herbeoordeling wordt het vervolgplan bepaald en met u besproken. Het is erg gebruikelijk dat u bij de mondhygiënist onder controle blijft zodat er op tijd ingegrepen kan worden als de situatie weer terugloopt. Afhankelijk van u situatie zult u dan om de 3, 4 a 6 maanden voor de nazorg bij de mondhygiënist komen.

Zoals al eerder genoemd kan parodontitis door de combinatie van een goede  mondhygiëne en gebitsreiniging genezen. Toch kunnen wij nog plaatsen met ontstoken pockets vinden, doordat er plaque en tandsteen boven en/of onder het tandvlees zit.

Als er plaque boven het tandvlees zit dan is dit een gevolg van een onvoldoende mondhygiëne. Het vervolg van de behandeling richt zich dan op het verbeteren daarvan. De initiële fase wordt dan nogmaals uitgevoerd en na 3 maanden vindt weer een herbeoordeling plaats.

De tandplaque en het tandsteen onder de tandvleesrand kunt u niet zelf verwijderen. Dat zal de mondhygiënist moeten doen. Het verwijderen van de tandplaque, en eventueel ook tandsteen, uit de verdiepte pockets wordt de professionele gebitsreiniging genoemd. Zonodig wordt de professionele gebitsreiniging onder plaatselijke verdoving uitgevoerd.

Als uw mondhygiëne goed is en als door de professionele gebitsreiniging alle tandplaque en tandsteen uit de pockets kan worden weggehaald, zal het tandvlees genezen en volledig vasthechten aan de tanden en kiezen. Daardoor zijn er geen verdiepte pockets meer. Door de combinatie van een goede mondhygiëne en professionele gebitsreiniging kan parodontitis dus verdwijnen. De roodheid en zwelling zijn dan weg en het tandvlees zal niet meer bloeden bij het poetsen of eten. Als de parodontitis is verdwenen, zal er geen kaakbot meer worden afgebroken. Het kaakbot dat verloren is gegaan, komt helaas niet meer terug. Uw tandvlees kan daardoor teruggetrokken blijven. Door een goede, dagelijkse mondhygiëne en regelmatig bezoek aan de tandarts en mondhygiënist, kunt u voorkomen dat er opnieuw parodontitis ontstaat.

Verschillende vormen van parodontitis

• Chronische parodontitis. Deze vorm van parodontitis komt bij ongeveer 40% van de volwassenen voor. De ontsteking kan 10 tot 15 jaar lang aanwezig zijn zonder dat de patiënt klachten heeft.  Wanneer chronische parodontitis op tijd ontdekt wordt, is deze goed te behandelen en heeft een goede prognose.
• Agressieve parodontitis. Deze vorm van parodontitis komt voor bij ongeveer 10% van de bevolking en begint meestal in de pubertijd of bij jong-volwassenen.  Deze ontsteking wordt vaak veroorzaakt door een combinatie van agressieve bacteriën en een verminderde specifieke afweer die genetisch is bepaald. Het is een snel voortschrijdend proces waarbij in korte tijd veel botafbraak kan plaatsvinden. Om het afbraakproces bij agressieve parodontitis tot stilstand te brengen dient er een zeer doeltreffende infectiebestrijding plaats te vinden.
• Acute parodontitis:

Parodontaal abces

Wanneer het ontstekingsvocht (pus) in een diepe pocket niet meer vanzelf naar buiten kan, zal de ontsteking opvlammen waardoor er een acute ontsteking in de vorm van een abces ontstaat. In deze acute fase kan er veel botverlies optreden.

ANUG(P)

Deze letters staan voor Acute Necrotiserende Ulcererende Gingivitis / Parodontitis. Deze vorm van gingivitis / parodontitis kenmerkt zich door afsterving van het weefsel, waarbij in zeer korte tijd veel botafbraak plaatsvindt.  ANUG(P) veroorzaakt veel pijn, een slechte adem en een gevoel van algemene malaise.  ANUG(P) komt vaak voor bij jonge mensen die roken, veel stress hebben, roofbouw op hun lichaam plegen en voornamelijk junkfood eten.

Gezondheidsrisico's

Gezondheidsrisico's

Er wordt steeds meer bekend over de relatie tussen de mondgezondheid en de algemene gezondheid. In de mond worden veel aandoeningen als eerste zichtbaar, bijvoorbeeld in de vorm van pijnklachten, wondjes en ontstekingen. Omgekeerd kunnen aandoeningen in de mond – via bacteriën die in de bloedbaan terechtkomen – allerlei ziektes veroorzaken zoals hart- en vaatziekten. Doordat het belang van de mondgezondheid voor de algehele gezondheid wordt onderschat, lopen mensen onnodig gezondheidsrisico’s.

Enkele voorbeelden van aandoeningen en gezondheidsklachten die  in de mond kunnen vroegtijdig worden herkend zijn reuma, keel-, maag- en darmproblemen, diabetes, stress en verlaagde weerstand. Klachten die samenhangen met een slechte mondgezondheid zijn onder andere:

• Mensen met diabetes (suikerziekte) hebben een hoger risico op tandvleesaandoeningen en andere mondproblemen dan mensen zonder diabetes. Suikerziekte kan tandvleesontstekingen verergeren en omgekeerd kunnen tandvleesaandoeningen het onder controle houden van diabetes bemoeilijken.
• Bij een slechte mondhygiëne en parodontitis kunnen bacteriën een longontsteking veroorzaken, met name bij patiënten met een verhoogd risico. 43% van alle in een zorginstelling opgenomen ouderen blijkt longontsteking veroorzakende bacteriën in de mond te hebben.
• Parodontitis wordt in toenemende mate gezien als risicofactor voor het bevorderen van een hartinfarct en in zekere mate ook een herseninfarct.
• Mensen met mondinfecties gaan cognitief harder achteruit dan mensen met een gezonde mond
• Ouderen met een tandvleesontsteking hebben een 17% hogere kans op hart- en vaatziekten (onder de 65 jaar is deze kans zelfs 44% hoger)
• Reuma, suikerziekte en overgewicht houden allemaal in meer of mindere mate verband met een slechte mondverzorging.

Uit diverse onderzoeken blijkt  dat mensen met een slechte mondhygiëne of parodontitis een hoger risico lopen om hersenaandoeningen zoals dementie en de ziekte van Alzheimer te ontwikkelen. Kortom: een goede mondgezondheid is niet alleen belangrijk voor het gebit, maar voor het hele lichaam.

Bron: AD artikel: “Invloed mondgezondheid op algehele gezondheid onderbelicht”.

Trombose

Mensen met een verhoogd risico op trombose (stolsels in bloedvaten) krijgen vaak antistollingsmedicijnen voorgeschreven. Deze middelen remmen de stolling van het bloed. Daardoor is er wel een grotere kans op het optreden van bloedingen. Zelfs bij een juiste instelling zult u iets makkelijker bloeden. Hierdoor kan ook uw tandvlees bij een tandheelkundige ingreep sneller of heftiger bloeden.

Gebruikt u antistollingsmiddelen? Geef dit dan altijd door aan de tandarts! De tandarts weet dan dat een bloeding makkelijker kan optreden. Veel tandheelkundige behandelingen kunnen zonder bezwaar uitgevoerd worden, soms moet u wel in de praktijk blijven tot de bloeding gestopt is. Vraag uw tandarts ook wat u moet doen als thuis alsnog een bloeding optreedt.

Gebruikt u meerdere middelen tegelijk of moet een meer uitgebreide behandeling plaatsvinden dan overlegt de tandarts met u en uw specialist of het noodzakelijk is het gebruik van antistollingsmiddelen (tijdelijk) te stoppen. Kan dit niet, dan kan de tandarts u verwijzen naar een kaakchirurg. Stop nooit zelf met het gebruik van de medicijnen maar overleg altijd eerst met uw arts.

Op de website van de trombosestichting vindt u meer algemene informatie over trombose. http://www.trombosestichting.nl/

Bron: allesoverhetgebit.nl

Zwangerschap

Uit onderzoek blijkt dat vrouwen met parodontitis (tandvleesontsteking waarbij ook het kaakbot is aangetast) een grotere kans hebben op een te vroeg geboren kind, dan vrouwen zonder parodontitis. Zo heeft een zwangere vrouw met parodontitis twee tot zeven maal meer kans op een vroeggeboorte of een kind met een laag geboortegewicht dan een zwangere vrouw zonder parodontitis.

Indien een vrouw met een zwangerschapswens tandvleesontsteking (gingivitis of parodontitis) heeft, is het van belang die voor de zwangerschap te laten behandelen. Om die reden is het belangrijk uw tandarts of mondhygiënist te vragen uw tandvlees te inspecteren als u zwanger wilt worden. Wanneer parodontitis ontstaat tijdens de zwangerschap, is het belangrijk om voor de 28e week de aandoening te laten behandelen. Uit onderzoek onder tweehonderd vrouwen is gebleken dat van de vrouwen die nog voor de 28e week hun mond hebben laten behandelen twee procent een te vroeg geboren kind kreeg. Bij de vrouwen die zich niet hadden laten behandelen was dat tien procent. Hoe eerder behandelen hoe beter is dus de conclusie. Toch blijkt uit onderzoek ook dat behandeling ná de 28e week ook mogelijk is en nog altijd beter dan niet behandelen en afwachten tot na de bevalling. Zelfs pardodontale behandelingen voor de 35ste week van zwangerschap blijkt nog een positief effect te hebben op het geboortegewicht en het tijdstip van de geboorte.

allesoverhetgebit.nl

Roken en mondgezondheid

Roken heeft een schadelijke uitwerking op de mondgezondheid. Roken heeft ook een negatief effect op de genezingsprocessen in de mond. Verder kan roken zorgen voor verkleuring van tanden en kiezen, en treden verkleuringen van vullingen en kunstgebitten eerder op.

Tandvleesproblemen door roken

Wetenschappelijk staat vast dat er een duidelijk verband is tussen roken en tandvleesziekten. Rokers zijn veel vatbaarder voor tandvleesziekten en ontwikkelen deze op jongere leeftijd dan niet-rokers.

Bloedend tandvlees is een eerste aanwijzing voor het begin van tandvleesziekte. Nicotine zorgt er echter voor dat ziek tandvlees niet zo snel bloedt. Daardoor komen u en uw tandarts er vaak te laat achter wanneer het tandvlees ziek is. Meestal is dan ook het kaakbot, waarin uw tanden en kiezen staan, al aangedaan. En aangedaan kaakbot wordt niet meer gezond! Dat is een van de belangrijkste oorzaken voor het feit dat rokers eerder tanden en kiezen verliezen dan niet-rokers.

Als u stopt met roken, voorkomt u dat de mondgezondheid verder verslechtert. Ook zorgt stoppen met roken ervoor dat de behandeling door de tandarts veel meer succes heeft. Dus stoppen met roken zorgt voor gezonder tandvlees.

Slechtere wondgenezing door roken

Roken beïnvloedt de wondgenezing nadelig, niet alleen als een kies is getrokken, maar ook als er bijvoorbeeld een implantaat is geplaatst of na initiële behandeling.

Mondkanker door roken

Als u rookt is de kans op mondkanker veel groter dan wanneer u niet rookt. Als u daarnaast ook geregeld veel alcohol gebruikt, neemt het risico op mondkanker helemaal toe.

Een regelmatig bezoek aan de tandarts vergroot de kans dat mondkanker wordt gesignaleerd. Mede daarom is het verstandig de tandarts ook te bezoeken als u geen eigen tanden of kiezen meer heeft.

Voor meer informatie over roken en mondgezondheid kunt u terecht bij uw tandarts. Informatie over stoppen met roken vindt u op de website van Stichting Volksgezondheid en Roken.

Bron: KNMT en Dr. G.A. van der Weijden, tandarts parodontoloog/ implantoloog

Parodontitis bij ouderen

4 sep. 2013 | News Netherlands

“Parodontitis is bij ouderen een groot probleem”

ROTTERDAM – Op 14 en 15 november organiseren acht mondzorgverenigingen gezamenlijk het congres 'De tand in al zijn facetten II' in De Doelen te Rotterdam. In de aanloop naar dit congres publiceert Dental Tribune elke week een interview met een van de prominente sprekers. Deze week is Bruno Loos, hoogleraar parodontologie (ACTA), aan het woord over parodontitis bij ouderen.

Parodontitis is bij 55-plussers de hoofdoorzaak van verloren elementen. “Van de 50-plussers heeft 30% een milde of ernstige vorm van parodontitis, terwijl dat onder de totale bevolking gemiddeld 10-15% is,” vertelt prof. dr. Bruno Loos, hoogleraar parodontologie bij ACTA. “Naarmate mensen ouder worden, treden in hun afweersysteem veranderingen op. Hierdoor kunnen ze vatbaarder worden voor bepaalde ziekten. Daarnaast kunnen in iemands DNA minuscule epigenetische veranderingen optreden. Verder kan een cumulatie van ongunstige leefstijlfactoren, zoals roken en slechte voeding, een rol spelen bij het ontwikkelen van parodontitis.”

Hoewel we nog weinig weten over de precieze oorzaak van parodontitis, is wel bekend dat parodontitis altijd ontstaat door een combinatie van drie risicofactoren: de aanwezigheid van een biofilm (omgevingsfactor), aanleg (genetische factor) en leefstijlfactoren, waartoe ook infrequent tandartsbezoek behoort.

Een complicatie van parodontitis bij ouderen is dat als zij diabetes mellitus type II hebben, dit moeilijker te controleren is, vertelt hij. Ook de andere kant op is er beïnvloeding: diabetici hebben een lagere weerstand, waardoor infecties gemakkelijker kunnen ontstaan. Nog een complicatie is dat oudere mensen zich vaker verslikken en bij aanwezigheid van parodontitis een verhoogd risico lopen op een longinfectie. Ook is uit onderzoek gebleken dat parodontitis, naast onder andere roken en een hoog cholesterol, een van de risicofactoren voor hart- en vaatziekten is, die vaker bij oudere mensen voorkomen.

Ter preventie van parodontitis moet bij iedereen, maar vooral bij ouderen, tijdens het periodiek mondonderzoek de Dutch Periodontal Screening Index (DPSI) toegepast worden, vindt Loos. “Visuele inspectie is niet altijd voldoende, ook de pocketsondes moeten worden gemeten. Dat gebeurt nog niet in alle mondzorgpraktijken."

Als een mondzorgprofessional parodontitis constateert, is het belangrijk dat niet alleen wordt gefocust op de initiële curatieve behandeling, maar dat ook aandacht wordt besteed aan individueel mondhygiëne- en leefstijladvies. “Als een patiënt zijn gebit beter reinigt, stopt met roken en meer fruit gaat eten, helpt dat bij de genezing en het voorkomen van nieuwe parodontitis,” aldus Loos.

Ook het opstellen van een parodontaal nazorgtraject is van belang. De nazorgafspraken bij de mondhygiënist moeten in het begin regelmatig plaatsvinden en kunnen vervolgens geleidelijk worden afgebouwd. Bij elke afspraak wordt het gebit gereinigd en gecontroleerd, zodat de mondzorgprofessional en de patiënt niet voor verrassingen komen te staan. Ook het opnieuw meten van pocketdieptes moet onderdeel van het nazorgtraject uitmaken.

Loos verwacht dat tandartsen en medisch specialisten in de toekomst meer zullen samenwerken. “Steeds meer ouderen behouden hun eigen dentitie. Die ouderen gebruiken medicijnen en daarom zal de tandarts regelmatig bij een arts of specialist te rade moeten gaan.” Omgekeerd is het belangrijk dat de huisarts naar de tandarts verwijst. Diabetici komen jaarlijks bij de huisarts voor controle. Die moet de patiënt wijzen op het belang van een goede mondgezondheid en hem aanraden regelmatig de tandarts te bezoeken. Loos vindt het een goede zaak dat de verwijzing naar de tandarts dit jaar is opgenomen in de Richtlijn diabetes mellitus type II van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG).

De parodontitisbehandeling moet vergoed worden vanuit de basisverzekering, vindt Loos. “Parodontitis wordt deels veroorzaakt door aanleg, daar kan een patiënt niets aan doen. De aandoening zou om te beginnen vergoed moeten worden voor patiënten met hart- en vaatziekten en diabetes. Een diabeet krijgt ook de controle aan de oogarts vergoed, waarom dan niet de behandeling voor parodontitis? Als iemand 1200 euro moet ophoesten voor een dergelijke behandeling, is de kans groot dat hij ervan afziet.”

Bruno Loos verzorgt de lezing ‘Parodontitis bij 55+’.

Parodontitis bij ouderen

Diabetes

Mensen met diabetes hebben vaker problemen met hun tanden en tandvlees. Hier leest u wat diabetes met uw mond en tanden doet en wat u zelf kunt doen om problemen te voorkomen.

Wat is diabetes?

Diabetes (suikerziekte) is een stofwisselingsziekte waarbij de bloedsuikerspiegel niet op peil blijft. Te veel bloedsuiker is ongezond en beschadigt op termijn onder andere de ogen, nieren, bloedvaten en ook de mond. Mensen met diabetes zijn gevoeliger voor ontstekingen in de mond. De genezing van ontstoken tandvlees verloopt bij hen vaak minder goed. Ook kunnen ontstekingen in de mond leiden tot complicaties in de algehele gezondheid.

Heeft u diabetes?

Bezoek dan regelmatig de tandarts of mondhygiënist. Ook als u geen klachten hebt. Of als u een kunstgebit draagt. Want diabetespatiënten merken vaak niet, of heel laat, dat zij tandvleesproblemen hebben.

Meer tips:

• Wees alert op veranderingen in de mondgezondheid, zoals een droge mond of tandvleesontsteking. Dit kan gevolgen hebben voor uw diabetes.
• Vertel de tandarts dat u diabetes hebt.
• Overleg met de tandarts hoe vaak u het beste op controle kunt komen.
• Poets tweemaal per dag uw tanden twee minuten met fluoridetandpasta.
• Reinig de ruimten tussen uw tanden en kiezen met ragers, flossdraad of tandenstokers.

Draagt u een kunstgebit?

Maak ook dan een afspraak met de tandarts. Zo kan de tandarts regelmatig de conditie van uw tandvlees controleren.

Bron: allesoverhetgebit.nl